Iğdır Üniversitesi Iğdır Meslek Yüksekokulu öğretim Görevlisi Sözer Akyıldırım; TRT Erzurum radyosu “Hayatın İçinden” programında Türk Kültüründe Nevruz Geleneklerini anlattı:
Nevruzun, Türk dünyasının kültüründe kendine özgü yeri olan en büyük bayram olduğunu ifade eden Akyıldırım sözlerine şöyle devam etti. " Nevruz, Bir bayram olarak baharın gelmesi münasebetiyle geniş çapta kutlanır ve sevinçli bir olaya-kışın bitmesine ve baharın gelişine bağlanır Tabiatın uyanması Nevruzla başlar. Türk Dünyası bu muhteşem bayramı bir ay öncesinden kutlamaya başlar. Böylece, Nevruz bayramından önce Hava, Su, Od (ateş) ve Toprak çarşambası kutlanır. Çarşambalar arasında en önemlisi sonuncusu -İlahır(yılsonu) Çarşamba akşamıdır. Bugünde tüm, yeni yıla sağlık ve esenlikle girilmesi temennisi herkes tarafından Tanrıdan istenir. Her şeyin hayırlısı dilenir. Tüm evlerde bayram sofraları açıktır. Evler temizlenir. Özel bayram hazırlığı yapılır. Semeni yeşertilir, yumurta boyanır, gorğa(sacda buğday) kavrulur, pilav demlenir pilav başı denen ekşili sebzili, lepeli, etli yemek, soğuk gatık aşı (yoğurt çorbası) ve tatlılar hazırlanır. Bayram masasında bayram honçası olması şarttır. Masada yedi çeşit çerez ve yemiş olmalı, buna da yedi levin denir. Nevruz bayramında en fazla yaygınlaşmış geleneklerden biride şal sallamaktır. Özellikle köylerde çocuklar, gençler evleri gezip bacadan şal sallayarak bayram payı alırlar. Ateşler yakılır, herkes ateşin üstünden yedi defa atlar. Ateş üstünden atlamakla tüm kötülüklerin, uğursuzlukların ateşle yanacağı küle dönüşeceğidir. Ateş hiçbir zaman su ile söndürülmez. Ateş söndükten sonra külünü toplayıp, evden uzak bir yere, sokağa atılır. Su ile arınma gibi ritüellerden söz edilir. Küslükler sona erer, ahirete gidenlerde rahmetle anılır"
